ત્રણ ગ઼ઝલ

—ગુલામ અબ્બાસ ‘નાશાદ’

                             (૧)

ગમી ગયા છે જે ચહેરા છબિ સમાણા છે;
રહે છે આંખ લગોલગ છતાં અજાણા છે.

હજાર ખોટ હવે લાગે સૌને મારામાં;
નિયમ જગતનો સફળ જે થયા એ શાણા છે.

કદાચ પળમાં એ ફુગ્ગાની જેમ ફૂટે પણ;
પરાઈ ફૂંકે જે હદથી વધુ ફુલાણા છે.

નિરાંત પામવા તુફાનથી સુલેહ કીધી;
ધ્યાન ના રહ્યું શઢમાં અસંખ્ય કાણાં છે.

મુહૂર્ત, તિથિ, ઘડી મારે મન નકામાં સૌ;
મને તો ડગલે ને પગલે ફકત કટાણા છે.

રડ્યાં ખડ્યાં હતાં શમણાં જે આંખમાં થોડાં;
ઉજાગરાથી એ ત્રાસી ગયા, વિલાણા છે.

તબીબ કે’ છે બીજો રસ્તો આપવો પડશે;
રગોમાં દુઃખ જે પીગળ્યાં નહીં ફસાણા છે.

ગઝલ વિશે હવે “નાશાદ” એવું કંઈ કહેશે;
જે શબ્દ હોઠે હતા કાગળે લખાણા છે.

                                                       – ગુલામ અબ્બાસ ‘નાશાદ’

                                      (૨)

બધાં છે મારાં પરિચિત કોઈ અજાણ નથી;
મળે છતાંયે એ રીતે કે ઓળખાણ નથી.

વિરોધ મારા કથનનો થયો સ્વાભાવિક છે;
હું સાચું બોલું છું એનું સબળ પ્રમાણ નથી.

છતાંયે ચાર કદમ ચાલતાં ગયો થાકી;
ઢળાણ મારી સફર છે કોઈ ચઢાણ નથી.

શ્વસી રહ્યો છું છતાં જિંદગી વિશે શું કહું;
શરીર એ રીતે વર્તે છે જાણે પ્રાણ નથી.

ખડક સમયના પ્રવાહે થયા છે રેત પછી;
નદીમાં પૂર તો આવે છે પણ ખવાણ નથી .

દયાને પાત્ર છે “નાશાદ” સૌની આંખોમાં;
-કે એને દોસ્ત ને દુશ્મનની કંઈ પિછાણ નથી.

                                                   – ગુલામ અબ્બાસ ‘નાશાદ’

                             (૩)

ધારણા મારી એકેય ફળી ના;
જિંદગી જીવવાને મળી ના.

સત્ય મારી જુબાની રહી પણ;
ધ્યાનથી કોઈએ સાંભળી ના.

જાગરણથી એ ટેવાઈ ગઈ છે;
આંખ રાતે જરી ઝળહળી ના.

ધ્રૂજે તન ત્યારે કંઈ એવું થાતું;
એક સ્મરણની બરફ ઓગળી ના.

શ્વાસને લક્ષ્ય ચૂકયાનું લાગ્યું;
મારી વાણી રહી ટીખળી ના.

ચાલતાં પગ લથડ્યા છતાંયે;
કેમ આજે ઊઠી આંગળી ના?

દાદ “નાશાદ” પામી ગઝલ પણ;
કોઈએ વેદના તો કળી ના!

                                                     – ગુલામ અબ્બાસ ‘નાશાદ’

* * *

સંપર્કસૂત્રો :- મોબાઈલ – 91 98240 74249